De intocht in Jeruzalem. Hoe beschrijf ik dat in de denk- en leefwereld van de mensen in Klarendal. Dat was voor afgelopen zondag mijn hersenkraker.
Al snel kwam ik terecht bij het voertuig waarop Jezus zich vervoerde. Hij zat op een ezel. Voor ons een onvoorstelbaar vervoermiddel. Voor die tijd een geweldig lastdier. Nee, tegenwoordig willen we alles luxe en mooi hebben.
Dus kwam ik op het idee om de intocht in Jeruzalem te moderniseren. "Wat vind je van deze mooie kar", vroeg ik de aanwezigen. "Nou, daar wil ik wel gebruik van maken" zei een van de bezoekers. Prachtig aanknopingspunt. Stel je voor dat iemand naar je toe komt met deze kar en je wil vervoeren naar de hoofdstad? Je vrienden mogen ook mee. Al rijdend kom je aan op een van de invalswegen van de hoofdstad. Daar staat een menigte klaar. Je doet het raampje open en je hoort van verre dat ze jouw naam roepen. Ze vinden je geweldig. Je ben hun favoriet, hun idol. De limousine gaat, om hen te sparen, voetstaps de hoofdstad binnen.
Op mijn vraag hoe ze dit zouden vinden, antwoordde de hoofdrolspeler dat hij het wel geweldig vond. Zo'n rit en zo'n ontvangst. Dan voelde je jezelf wel belangrijk. En je vrienden met jou.
Het voorbeeld als een trekker. De rest van het verhaal was traditioneel. Met de vraag aan de aanwezigen de verschillen te zoeken.
Zo proberen we met moderne voorbeelden het leven van en met Jezus dichterbij de mensen te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten