Wat van ver komt...
Het was me het weekje wel. Iedereen was er vol van. De tv, de kranten, de gesprekken bij het koffieapparaat, je kon er niet omheen. Iedereen was het mee eens. Wie zonder nieuws te hebben gezien terugkwam naar Europa, dacht aan een wederopstanding van filmheld Chaplin of het baasje van striphond Snoopy. Charlie Hebdo, netjes uitgesproken zonder h, was hot in hoofd, mond en gedrag. Je suis Charlie. Iedereen was het. Iedereen wilde er iets mee. Zo niet! In ons Europa zo'n afschuwelijke aanslag. En dat voor een stel satirische plaatjes! Vrijheid van meningsuiting. Dat vóór alles.
Frankrijk waar we een haat-liefde verhouding mee hebben. Arrogant. Nemen het niet zo nauw met de begrotingscijfers. Waar we zo graag op vakantie gaan. Vaak zonder de taal goed machtig te zijn. Ineens voelden wij ons een met hen. Net zoals velen in Europa..
Ik moet denken aan een vergelijkbare actie. In het Engels. I am Nasrani. Ik ben christen in het Arabisch. Duizenden christenen werden door IS voor de keuze gesteld. Wordt moslim, vlucht of sterf! Steden en dorpen met een grote christelijke gemeenschap werden ontvolkt doordat christenen kozen voor geloof en vrijheid of alleen voor hun geloof. Wie niet snel verdween werd het hoofd afgehakt. We kwamen er pas echt achter toen in dezelfde streek een andere geloofsgroep, de Yezidi's, hetzelfde overkwam en een parlementariër in Irak een emotioneel pleidooi hield. De wereld was stil geweest. Had het niet opgemerkt. Keek de andere kant op. Deed er niets aan. Geen miljoenen de straat op. Geen emotionele reacties in Europa. Een veel grotere groep dan twaalf werd ongenadig afgeslacht. We stonden erbij en keken er naar. En pas toen duizenden door hongers- of dorstnood op een berg om het leven dreigden te komen kwam de Grote Broer in actie en werd een coalitie gesmeed. Voor velen veel te laat.
Wat van dichtbij komt, is van ons. Ligt na aan het hart. Wat van ver komt, wordt al snel overwoekerd door nieuws van dichtbij. Een satirische columnist van digitaal magazine De Correspondent schreef het kernachtig over de vreselijke aanslag op 3 januari in Nigeria door Boko Haram (volgens lokale berichten 2000 doden): "Een na grootste aanslag ooit, geen relevante doden".
Je suis Jesus. Ik ben Jezus. Zeiden we tijdens onze viering afgelopen zondag. Reageer zoals hij. Heb uw vijanden lief. Charlie òf IS. Ver weg of dichtbij. Iedereen relevant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten