Vorige week heb ik het hier al gemeld via het persbericht van Youth for Christ (YfC). Villa Klarendal wordt een zelfstandige kerkgemeenschap. Over die laatste term hebben we tot gisteren nog allerlei termen de revue laten passeren. Uiteindelijk is het 'christelijke wijkgemeenschap Villa Klarendal' geworden.
Aan een proces van twee jaar bidden, denken, praten en schrijven komt dan een einde, of een nieuw begin. We nemen met pijn in het hart afscheid van 'moeder' YfC. Maar met vreugde gaan we richting een vervolg, waarin we de wijkgemeenschap verder vormgeven.
Voor een deel zijn we tot de conclusie gekomen dat we geen gemeenschap hoefden te stichten, omdat die eigenlijk de afgelopen jaren al is ontstaan. Maar de consequenties van de instelling van een daadwerkelijke christelijke gemeenschap zijn nu wel dat vragen als doop, lidmaatschap en avondmaal moesten of moeten worden beantwoord.
Nieuw in ons land is dat met de verzelfstandiging van Villa Klarendal een nieuwe vorm van samenwerking tussen een 'oude kerk' (de Gereformeerde Kerk 'Vrijgemaakt' - Koepelkerk) en een 'nieuwe kerk' (Villa Klarendal) ontstaat. Dat heeft veel hoofdbrekens gekost. Allereerst om de beweegredenen van de Koepelkerk te doorgronden. Waar nog geen enkele andere 'oude' kerk in ons land zich heeft verbonden aan een nieuwe gemeenteplant, wil juist een kerk uit een kerkverband dat zich altijd afzijdig van samenwerkingsverbanden heeft gehouden zich met ons verbinden. Na die vele gesprekken is de 'vriendschapsband' tussen beide gemeenschappen beklonken. Zoals vrienden vol respect met elkaar omgaan, willen wij met elkaar omgaan. Niet elkaar dwingen de eigen manier van werken en denken over te nemen, maar te leren van elkaar. Villa Klarendal wordt geen kloon van de Koepelkerk. De Koepelkerk wordt niet omgevormd tot een grote Villa Arnhem e.o.
Ik heb veel respect voor de manier waarop de Koepelkerk met dit proces is omgegaan. Rustig samen nadenkend op weg gegaan. Bereid te zijn de eigen cultuur te laten voor wat het is en ruimte te laten voor het nieuwe. In de visie op de vriendschap die we hebben geschreven is ons alle ruimte geboden onze theologie te beschrijven. Deze beschrijving hebben we daarom ook elders gepubliceerd. Er was bij de publicist die ons als eerste hierover wilde interviewen de neiging om juist onze doopvisie (kinderdoop als basis) naar voren te halen. In alle gesprekken is telkens van beide kanten aangegeven dat de doop voor ons niet principieel (vanuit loopgraven) zou worden benaderd, maar open en pragmatisch (hoe kan het sacrament in deze missionaire setting het beste worden ingevuld).
De eerste stap is gezet. Er moet nog veel worden geregeld voordat het 1 juli is. Als reactie op ons heugelijke bericht, kregen we enkele reacties. Een daarvan hoopte dat de Villa "ongemuurd ontmoeten" zal handhaafden. Daar refereerden we gisteren aan toen we bezig gingen met de noodzakelijke formaliteiten om een stichting mogelijk te maken (statuten en een huishoudelijk reglement). Dan loop je het gevaar toch weer terecht te komen in muren rondom een project. Ook hierin is onze visie mooi geformuleerd: "geef de keizer wat des keizers is". Waar dat wettelijk nodig is, worden zaken geformaliseerd. In de praktijk blijven we de open wijkgemeenschap die we nu zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten