Column Friesch Dagblad 80: Niet alles is zoals het lijkt te zijn

Ik loop in de verzengende hitte van 40 graden warmte en 90 procent luchtvochtigheid door de nauwe straatjes van Antalya aan de zuidkust van Turkije. We zien een leuke souvenir en duiken een klein winkeltje binnen. We komen in gesprek met de verkoper. Het is dit jaar moeilijk met het toerisme. We verbazen ons daarover, want we zien veel toeristen. Nee, de Russen laten het dit jaar massaal afweten. Angst voor de oorlog die zich af-speelt aan de grens van Turkije. We kijken om ons heen. Geen enkele militair met wapen in het straatbeeld. Geen enkel gevoel van oorlogsdreiging. We kijken op de kaart en zien dat de bewuste grens ruim vijfhonderd kilometer verder-op is. Maar de Russen zijn bang en durven niet af te reizen naar ‘onveilig' Turkije. Ik besef: niet alles is, zoals het lijkt te zijn. 

We komen in de bus in gesprek met onze gids. Of Turkije onder Erdogan conservatiever is geworden, vragen we. Ach, antwoordt de gids, let op mijn woorden: als Erdogan en zijn AK-partij de macht verliest, zal de helft van de hoofd-doekjes uit het straatbeeld verdwijnen. Van alle meelopers. Niet alles is, zoals het lijkt te zijn. 

In ons hotel zie ik mensen die ik eerst aanzie voor Turken. Ze hebben wel anderkleurig haar en spreken een taal met heel veel rollende g-klanken. Ze zijn heel westers gekleed, in kleine jurkjes en ze drinken alcohol! Mijn verbazing is groot, als dit geen Turken blijken te zijn, maar Iraniërs! Blijkbaar gaat de economie daar zo goed, dat ze in groten getale naar de Turkse Rivièra afreizen. Om daar hun gewaden en hoofddoeken om te wisselen voor de prettiger, zonnige kleding. Weg onder de druk van de ayatollahs. Niet alles is, zoals het lijkt te zijn.

Die conclusie heb ik jaren geleden al getrokken. We maakten in onze kerk bekend dat we verhuis-den van de veilige buitenwijk naar een van de beruchtste achterstands-wijken in Arnhem. "Dat moet je niet doen”, waarschuwden diverse gemeenteleden. "Je kinderen gaan de criminaliteit in onder invloed van hun nieuwe vriendjes.” We deden het toch. En werden bevestigd dat het ook anders kan. Niet onze kinderen werden beïnvloed door hun vriendjes, onze kinderen beïnvloedden hun vriendjes. Ze kwamen bij ons over de vloer. Genoten van onze veilige omgeving. Niet alles is, zoals het lijkt te zijn.

Wij westerlingen zijn behept met het veiligheidsdenken. Het zekere boven het onzekere. Dat heeft ook christenen overmeesterd. Een belangrijk aspect van het christelijk leven is moed. Dat missen we. ‘Met mijn God spring ik over een muur', zegt de Spreuken-auteur. ‘Maar dan moet ik eerst wel weten of de muur veilig genoeg is', zeggen wij er achteraan. Dat is jammer. Want zonder moed, het onbekende met een open gemoed tegemoet treden, komen we er nooit achter dat niet alles is, zoals het lijkt te zijn.