Missionair met alles wat in mij is

Evangelisatie of missionair werk. Wat is nou het verschil? Dat vragen sommigen mij af en toe. Om dat te verduidelijken enkele voorbeelden van missionair werk van de afgelopen tijd.

Een vrouw komt tijdens de brunch en viering bijna huilend binnen. Ze meldt dat haar zoon al een tijd niet op school is geweest door allerlei toestanden die ook voor een deel met hemzelf te maken hebben. Ze wil hem graag op een andere school, maar de enige mogelijkheid is op een school waar heel Arnhem van gruwelt. Ze weet het niet meer en is ten einde raad. We proberen haar te kalmeren en hoop te geven. Na afloop van de brunch en viering ga ik naar haar toe om een adres van de school te geven waar mijn dochter positieve ervaringen mee heeft. Ik verzeker haar dat mijn dochter er heel goed is opgevangen. De vrouw is zichtbaar opgelucht dat er meer mogelijkheden zijn dan die ene school.

Een man met zijn begeleider komt bij mij op computerles in het mediatrefpunt Klarendal. Hij zit in een scootmobiel en loopt met moeite daaruit weg. We beginnen te spreken en het blijkt dat hij nogal alleen door het leven gaat. Hij is ook niet altijd goed te verstaan. Of het mogelijk is om bij ons computerles te nemen. Bijkomend probleem is dat de beste man niet kan lezen en schrijven. Gelukkig hebben we een tijd geleden enkele CD's aangeschaft voor mensen die minder geletterd zijn. Wat ons betreft kan hij de computerles volgen, zij het met iets meer begeleiding dan anders. De man geniet zichtbaar van de momenten achter de computer, de gesprekken tussendoor en de oefeningen die hij goed doorloopt. Zelfs met een programma op een CD blijken de oefeningen toch lastig, omdat er veel typoefeningen worden gevraagd. Dus ga ik op zoek naar andere oplossingen. Ik kom terecht bij een organisatie die gehandicapten begeleidt die slechtziend of anderszins gehandicapt zijn. Via hen is het mogelijk de computer spraakgestuurd te maken. Afgelopen week was de begeleider weer meegekomen om advies over de arts die een medische verklaring moet opstellen die voor de verzekering nodig is om het spraakprogramma te bekostigen. Met de week zie ik de man opfleuren. Er is een uitweg uit zijn isolement.

Bij toeval loop ik in de plaatselijke supermarkt een regelmatige bezoeker van de brunch en viering tegen het lijf. Nog voordat ik kan vragen hoe het met hem gaat, begint hij over de problemen die hij met zijn verslaafde zoon heeft die hem de afgelopen week in elkaar geslagen heeft. Hij loopt zichtbaar moeilijk en grijpt regelmatig naar zijn rug. Ik zie een aantal zware boodschappen op de band staan en help hem door ze in de kar te zetten. Ik besluit hem te helpen de boodschappen in te laden in zijn auto en mee te gaan naar zijn huis om het daarna weer uit te laden en op te ruimen. We praten over de situatie met zijn zoon die hij nu uit huis heeft gezet. En drinken een pilsje na afloop in de mooie zelf aangelegde tuin die hij vol trots aan mij laat zien.

Missionair werk heeft eerst en vooral te maken met omgang met mensen. Mensen die wij tegenkomen en die na verloop van tijd zoveel vertrouwen hebben dat ze hun persoonlijke verhaal vertellen. Het blijft wat ons betreft niet bij luisteren, maar we willen actief meezoeken naar een oplossing voor hun probleem. In alledrie de verhalen is nog geen moment het evangelie uitgesproken. Toch zeggen ze alledrie dat ze merken dat we anders zijn. Ze beginnen erover na te denken. Soms willen ze er meer over weten.

In missionair werk willen we oprechte belangstelling hebben voor de mensen die we tegenkomen op de plek waar ze zijn en in de situatie waarin ze verkeren. Zij voelen zich gewaardeerd in hun mens-zijn door een dergelijke benadering. Zij zijn geen "bekeringsobject" waarin alleen het winnen van de ziel belangrijk is en de persoonlijke situatie een aanleiding vormt om het evangelie in kwijt te kunnen. In dat geval zouden we met een dubbele agenda werken. We beschouwen mensen als door God geschapen met een geest, ziel en lichaam, met behoeften op sociaal, financieel, maatschappelijk èn spiritueel (geestelijk) gebied.

Dat laatste is van even groot belang als de andere aspecten. Het hoort onlosmakelijk bij een mensenleven. Maar het is daar ook niet van los te koppelen. Alsof er maar één ding in het leven belangrijk is. Ik zie het leven met God als het belangrijkste in mijn leven, maar alle andere dingen zijn daarom niet minder belangrijk. Het leven met Hem is het ijkpunt waar mijn leven om draait. Op basis daarvan leef ik de rest van mijn leven. Probeer ik een zo oprecht mogelijk leven te leiden. Als mensen erom vragen, zal ik mij niet schamen voor mijn intenties.

Missionair zijn. Dat is mensen weer mens laten zijn. Ze te helpen een mens waardig bestaan te leiden. Als schepsel van God is het zo mooi om iets meer van de Schepper te weten te komen. God wilde immers mensen een waardig bestaan geven. Evangelisatie zonder daden is praten over een Schepper zonder te laten zien dat Hij een realiteit in deze wereld is. We kunnen Hem ervaren door ons leven aan Hem over te geven. Voordat dit gebeurt, kan Hij zich echter ook tonen door de daden van zijn volgelingen .

Daarom wil ik missionair zijn met alles wat in mij is. Met de dingen die ik doe, de houding die ik heb en de woorden die ik spreek. Zodat God in al die aspecten ten volle door mij heen kan werken. "Wat goed dat je dit doet" zeggen mensen soms, ook vandaag weer tijdens een multicultureel ontbijt tijdens het wijkfeest waarvoor we de brunch en viering opschortten. Dan denk ik bij mijzelf: het is God die dit in mij doet en mijn voorbeeld is. Zoals Jezus missionair was in alles wat Hij deed, zo mag ik Hem daarin navolgen. Dat is volgens mij de ware aanbidding: niet alleen op zondag tijdens een prettig gevoel bij een mooi zwijmelend liedje, maar van zondag tot en met zaterdag alles aan Hem geven, zodat Hij alles in mij kan gebruiken waar Hij het voor bestemd heeft.