Samen verder op weg

Als we bezig zijn zoals wij in Arnhem, hebben we te maken met momenten van start, van groei, van doorgroei en van verandering.

We zijn in Villa Klarendal bezig met wat veranderingsprocessen.

Het team
Is de laatste tijd aan verandering onderhevig. Was het kernteam aanvankelijk gebouwd rondom zes mensen, de laatste tijd zijn twee mensen weggegaan en zijn er drie voor in de plaats gekomen. Teamleider Robert heeft plaatsgemaakt voor teamleider Susanne. Meidenwerkster Hester is op zoek naar ander werk en daarvoor in de plaats is tijdelijk, totdat Hester dat nieuwe werk heeft gekregen, Eva als meidenwerkster langszij gekomen. Daar bovenop is Wouter (terug)gekomen die een dag in de week als volwassenenwerker in de wijk werkt. En dan is er Hans die ons als stagiaire is komen versterken voor het hele seizoen gedurende vier dagen per week.

Kernteamuitbreiding
Als vrijwilligers zijn Reinier, Aneta en ik nauw bij de Villa betrokken. Binnenkort komen twee echtparen ons team vrijwillig versterken. Met hen zijn we in gesprek over een gezonde integratie binnen de Villa en welke plek ze willen innemen in het werk.

Bezoekers worden verantwoordelijker
Onder onze vaste bezoekers, die we inmiddels als gemeenteleden beschouwen, komen langzamerhand vier mensen "bovendrijven" die we meer ruimte willen geven om te groeien in leiding geven en verantwoordelijkheid nemen. We hoeven de laatste tijd tijdens onze diners nauwelijks meer een diner te organiseren. Dat wordt onderling door de bezoekers, en met name drie van de vier "bovendrijvers", geregeld.

Samen optrekken
Enkele weken geleden hebben we met de vier groepen: oorspronkelijke (kern)teamleden, nieuwe teamleden, nieuwe vrijwillige teamleden en verantwoordelijke bezoekers een avond gehouden over de Villa. We waren bij elkaar met 15 mensen! Daar waren ook twee mensen bij die met ons mee gaan denken over de gezonde integratie van de eerder genoemde kernvrijwiligers en over nauwere samenwerking tussen Villa Klarendal en de Vrijgemaakt Gereformeerde Kerk.
Maar die avond was het mooi te zien hoe "oud" en "nieuw" dezelfde richting op aan het gaan zijn. Ieder heeft een verlangen om God te zien werken in onze wijk. Of dat nu door geestelijke verandering, gezelligheid, meer eten of een mooi nieuw gebouw gebeurt.

Denk- en bidkracht
Al die nieuwigheden vergen veel denkkracht, wijsheid en gebed. Dat we met elkaar verder willen gaan, staat bovenaan. Dat biedt meer kansen en mogelijkheden. Ik zei het vanavond nog tegen onze huisvriend Michiel: we zijn aanbeland bij de aanstelling van diakenen. Waar we eerst alles allemaal samen deden, zal er nu een periode komen waarin we waarschijnlijk gaan specialiseren. Ik denk aan een kinder- en jongerenteam, een volwassenenteam, een keukenteam... Dan word ik misschien wel meer vrijgesteld van tafels dekken en afwassen om meer aandacht te kunnen besteden aan bezoekers. En hoeven degenen die het programma doen wellicht niet meer eerst een kinder-/jongerenprogramma en daarna een volwassenenprogramma samen te stellen. Waardoor beide groepen op hun niveau beter aandacht krijgen.

Nieuw is niet verkeerd, het oude was ook niet verkeerd
Ik zie uit naar nieuwe kansen en mogelijkheden. Waarin we met nog meer mensen met nog meer wijkbewoners in contact kunnen komen. Deze week was ik bij de start van een lang gekoesterde wens van een aantal vaste bezoekers: een multiculturele kookclub. De vaste bezoekers van Surinaamse afkomst, zaten daar samen met wijkbewoners van Marokkaanse, Iraanse en Iraakse afkomst. En dat zullen niet de laatsten zijn, Ook daar weer: nieuwe kansen, op een andere manier en een andere plek dan we dachten. Gewoon op het wijkcentrum. Maar het gaat wel starten en we gaan zien waar het naar toe leidt.
Als een project vernieuwd, is er gemis en pijn. Je laat iets achter. Maar voor mij is er veel meer het uitzien naar wat God nog meer voor ons in petto heeft. We zijn goed begonnen. Tot hier toe heeft de Here ons geleid. Hij zal dat ook doen naar de toekomst toe. Wie weet wat die nog allemaal zal brengen....