Ik ben opgegroeid in de gedachten die een zekere meneer Engel ooit heeft beschreven in zijn "schaal van Engel". Daarin werd ons geleerd dat mensen een stel logische stappen nemen richting het geloof. Degene die het meest veraf staat is "-8" en wijst al het bovennatuurlijke af. Vandaar uit loopt de schaal uit op stap "0" waarin de wedergeboorte en persoonlijke levensovergave plaatsvindt. Vervolgens begint het leven van Jezus' volgen, ook wel discipelschap genoemd, wat in die schaal wordt weergegeven in "+" getallen.
Zo lees ik op de website Alles over Jezus volgen: Een discipel is per definitie een overtuigd aanhanger van een school of een individu. In het geval van Jezus waren Zijn discipelen de mensen die Hem volgden toen Hij op aarde was, maar ook de mensen die Hem en Zijn leerstellingen vandaag de dag nog volgen.
Tot voor kort was ik deze mening aangedaan. Je gaat een proces met Jezus aan op het moment dat je gaat geloven en echt bewust kiest om achter Hem aan te gaan.
Door ons huidige werk worden veel ideeën die ik vroeger had behoorlijk door elkaar geschud. Op het gebied van discipelschap zie ik dat we rondom ons een achttal mensen hebben verzameld die bereid zijn om samen met ons achter Jezus aan te gaan en van Hem te leren. Maar wie zijn die mensen?
De een is van oorsprong een hindoe en gaat nog af en toe, omdat haar vader het vraagt, naar de tempel. Tegelijkertijd maakt ze wonderen mee waardoor ze verlangt om Jezus te volgen.
Een ander is helemaal weg van alle soapseries die er maar bestaan en bekijkt alle realityprogramma's die er maar zijn. Ze laat alles daarvoor staan. Toch verlangt ze Jezus te volgen.
Nog weer iemand vliegt van hot naar her en is zo chaotisch als het maar kan. Er is geen afspraak mee te maken. Toch verlangt ze Jezus te volgen.
Een ander loopt met een grote muts om haar hoofd. Ze zegt overtuigd Rastafari te zijn. Tegelijkertijd wil ze heel graag bij de bijbelstudies komen, omdat ze daar zo vreselijk veel van opsteekt. Ze zegt dat ze bij een familie is terecht gekomen waar het warm is en waar ook praktisch wordt nagedacht over de problemen waar ze tegenaan loopt. Ze wil er graag nog veel meer van leren.
Kortom, we zien in onze omgeving allerlei mensen die verlangen Jezus te volgen. We weten niet of ze aanbeland zijn op schaal 0 op de schaal van Engel. Maar of ze daarvoor hangen of daar al overheen zijn, er is een ding dat hen bindt. Ze verlangen om Jezus beter te leren kennen, van Hem te leren en achter Hem aan te gaan.
Dat brengt me bij de vraag of de scherpe indeling in gelovig-ongelovig en het moment waarop bekering en wedergeboorte plaatsvindt voor Jezus wel zo belangrijk is. Als we kijken naar de discipelen die hij om zich heen verzamelde, kwamen ze ook van allerlei achtergrond. De een was een vrijheidsstrijder, de ander een tollenaar, nog weer een een godsdienstleraar en anderen vissers. Wanneer kwam bij hen het moment dat ze tot bekering kwamen? Voor de ene theoloog is dat het moment dat ze achter Jezus aangingen. Voor de ander het moment waarop Jezus op hen blies en zei "ontvang de Heilige Geest". Een derde zegt dat de echte wedergeboorte pas plaatsvond op het moment dat de Heilige Geest over hen kwam.
Met mijn ervaring in het achterhoofd merk ik dat ik die tweedeling niet meer zo belangrijk vind. Vanaf het moment dat mensen interesse tonen om daadwerkelijk achter Jezus aan te gaan, gaan ze die relatie aan. Ze groeien langzaam maar zeker naar een diepere relatie met hem en beginnen steeds meer te leren over wat hij zegt.
Misschien is de scherpe tweedeling ook een oorzaak dat veel christenen bij de wedergeboorte en bekering blijven steken. Dan zijn ze over de grens, omdat ze overtuigd zijn geraakt door een evangelisatieboodschap dat ze hun leven aan Jezus geven. Die boodschap dringt alleen aan op een dergelijke keuze en reikt niet verder dan dat. Als ze dan eenmaal over die streep zijn, worden ze ineens geconfronteerd met een nieuw fenomeen waarvan ze daarvoor nog niet hebben gehoord. Een deel van hen voelt niet de behoefte om daarin mee te gaan. De evangelist had immers aangedrongen op een overgave aan Jezus?
Wat zetten we centraal in ons geloof: de wedergeboorte en bekering, waarbij we een nieuw leven prediken dat vergeven is van zonde en dat uitziet naar de uiteindelijke bevrijding van zonde na dit leven? Of het samen op weg gaan met Jezus, waarin mensen praktisch geleerd wordt om Jezus te volgen in dit leven, waarbij alle aspecten van het geloof al wandelend met elkaar vanzelf ter sprake komen? Wie zal het zeggen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten