De leegloop, verkoop en sloop van kerken is hot nieuws in de media. De kerk verdwijnt uit het normale leven van alledag. Het lijkt alsof kerken alleen maar verdwijnen. Dat er op een andere manier ook mooie en nieuwe gemeenschappen ontstaan komt daardoor niet ter sprake. Gelukkig gebeurt het nog steeds. Dat er nieuwe christelijke gemeenschappen ontstaan in een tijd van kerkverlating. Soms gewild en van tevoren gepland. Soms spontaan als gevolg van activiteiten die christenen ondernemen in hun eigen omgeving.
Dat laatste is het geval bij Villa Klarendal, het project van Youth for Christ (YfC) dat ik in oktober vijf jaar geleden samen met drie anderen opzette. Een project bedoeld om als christenen van betekenis te zijn in de eigen omgeving. Samen zouden we optrekken om de wijk te dienen met alle gaven die we hadden. Met computerlessen, voedselbank, kinder- en jongerenwerk, samenwerking met andere organisaties in de wijk, een brunch en viering waar mensen meer over ons geloof zouden horen. De brunch en viering was de plek waar we mensen mee naar toenamen als ze in de andere activiteiten belangstelling toonden voor ons geloof. Al snel waren er tussen de tien en vijfentwintig mensen uit de wijk die de wekelijkse vieringen bezochten. Het was een gezellig gebeuren, een vrijblijvend onderzoek naar het geloof van die christenwijkbewoners. Die vrijblijvendheid bleek ook tijdens hoogtijdagen als Kerst en Pasen en tijdens de zomervakantie. Dan was er geen behoefte aan een groot feest of dunde het bezoekersaantal dusdanig uit dat je ze op twee handen kon tellen.
De bezoekers zouden we meenemen naar kerken in de stad om ze kennis te laten maken met ‘de kerk in Arnhem’. Na het bezoek aan enkele kerken, reageerden bezoekers steevast dat het wel leuk was, maar dat ze iets misten: ‘hun kerk’, de Villa.
Na drie jaar besloten we daarom toe te werken naar verzelfstandiging van Villa Klarendal. We zouden gaan werken aan gemeentestichting. We gingen op zoek naar een kerk waarmee we konden samenwerken en kwamen terecht bij de gereformeerd-vrijgemaakte Koepelkerk. In gesprekken die we daarna voerden, kwamen we tot interessante ontdekkingen. De eerste was dat we niet meer hoefden te werken aan gemeentestichting, omdat de gemeenschap al bestond. Een groep die voor elkaar zorgt, regelmatig rondom Gods woord bijeenkomt en maaltijden met elkaar houdt. We dachten ook na over wat bij een christelijke gemeenschap hoort: doop, lidmaatschap, avondmaal en structurele zorg voor elkaar.
Op 1 juli was het zover. De verzelfstandiging was een feit. De formaliteiten rond de inschrijving van een kerkgemeenschap en een daarnaast functionerende stichting zijn afgerond. Een driekoppig leiderschap is aangesteld. Een toezichthoudende groep is in functie. Een bankrekening is aangevraagd. Officieel is Villa Klarendal, wijkproject van YfC, omgevormd tot ‘christelijke wijkgemeenschap Villa Klarendal’. Het kind is groter geworden en gaat een nieuwe fase in. De moeder wordt bedankt. Het kind gaat zijn eigen weg. Met grote en kleine vrienden.
Ieders rol verandert. Bezoekers en teamleden worden leden. Kernteamleden, onder wie ikzelf, worden leidinggevende. En misschien worden lezers vrienden. Neem gerust contact op om meer betrokken te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten