We kijken met zijn allen met grote ogen naar het huis in Den Haag. Zes onderhandelaars spreken samen over bezuinigingen en hervormingen en spreken zelfs met een gedoogde gedoger om het beleid er doorheen te krijgen.
Wat gaat het worden daar in Den Haag? We weten het niet, maar als we de geruchten horen wordt het weer een grote bezuinigingsslag aan de onderkant van de samenleving.
Deze regering lijkt maar een motto te hebben. Dat is 'eigen verantwoordelijkheid eerst'. We zijn als burgers allereerst zelf verantwoordelijk voor ons leven. Of het nu gaat om sociale zekerheid, zorg, werkgelegenheid of welzijnswerk, je bent er vooral zelf verantwoordelijk voor.
Er valt wat voor te zeggen. Ik zie de mensen om ons heen die het jaren in de pamperverzorgingsstaat lekker warm hebben gehad. Ze spreken me aan. Of ik werk weet voor ze. O ja, ga schoonmaken of brieven rondbrengen. Hoeveel levert dat dan op? Als ik het uurloon noem, zie ik ze rekenen. Antwoord: daar doe ik het niet voor. Dat is evenveel als de uitkering. Dat klopt. Maar als je werkt, ben je veel waardiger. Je werkt voor je eten en houdt niet het handje op.
Maar er zijn ook mensen die het niet kunnen. Die niet in staat zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen voor hun leven. Waarom niet? Omdat ze de kennis missen die daarvoor nodig is. Die niet weten welke instanties er zijn. Ik ben ze soms met de handen in het haar tegengekomen. Wat moet ik nu? Ik verwees ze naar een instantie waar ze direct geholpen werden. En blij dat ze waren! En dat regelden ze zelf.
Er zijn mensen die de kracht missen om hun leven zelf ter hand te nemen. Ze hebben te lang aan de kant gestaan. Hebben om wat voor reden dan ook een achterstand op de arbeidsmarkt. Ze willen wel, maar kunnen niet. En dan zegt de samenleving: doe het maar. Lekker makkelijk.
Mijn oplossing? Mensen helpen hun kracht te vinden. Om het maar in echt Nederlands te zeggen 'hen empoweren'. Naast ze staan en hen helpen zelf kracht te vinden hun leven op poten te zetten. Door hun talenten te ontdekken.
Christenen zullen snel reageren met 'ja, maar je mag geen dingen uit eigen kracht doen'. Dat klopt. Maar dat gaat over ons leven met God. In ons geestelijke leven roept Hij ons op van Hem afhankelijk te zijn. Door de Geest worden 'empowered'. Maar maatschappelijk hebben we wel degelijk de opdracht ons leven op te pakken. Te werken in het zweet des aanschijns.
Ik wil er aan werken krachtige mensen te zien ontstaan die hun zwakheid achter zich laten en waardig door het leven te gaan. En zie dat als een opdracht van God.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten