Vandaag hadden we zoals elke week een "brunch en viering": eerst samen eten, daarna zingen, een verhaal uit de bijbel vertellen en bidden. We zagen bepaalde kinderen binnenkomen en dachten bij onszelf dat het vandaag wel weer druk zou gaan worden. Inderdaad waren die kinderen tijdens het zingen, het verhaal en het bidden bijna niet stil te krijgen. Af en toe waren ze onder de indruk. Maar het volgende moment lagen ze weer in een slappe lach. In onze ogen was het vanochtend druk.
Vanochtend waren er wat nieuwe mensen. Na afloop vroegen we wat ze ervan vonden. Tot onze verbazing zeiden ze dat ze het zo fijn vonden, omdat het bij ons zo rustig was!
Wij concludeerden achteraf dat we allemaal een situatie door een bepaalde bril bekijken. Wij bekeken de ochtend door de bril van een gemiddeld middenklassepersoon die wil dat het doodstil is als er iets verteld wordt. De andere mensen stoorden zich niet aan de geluiden en de lachjes. Die waardeerden de geest (Geest?) die op de ochtend aanwezig was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten