De afgelopen jaren heb ik veel discussies met christenen gehad over de verhouding met moslims. In die gesprekken merkte ik hoe veel christenen moslims zagen door de ogen van de terroristische beelden die gedurende die jaren over de televisie te zien zijn geweest. Met het vallen van de Muur zochten christenen een nieuwe vijand en een nieuwe antichrist en vonden die in de aanhangers van (in hun ogen) Mohammed.
Achter dat vijandbeeld zit een geschiedenis van eeuwen waarin moslims en christenen elkaar bestookten met geschriften waarin alleen maar negatieve noties en geloofsverdediging werden geuit. Door al die geschriften zijn christenen en moslims in hun hoofd bezig met een loopgravenoorlog jegens elkander.
Door die vijandbeelden gebeurt het maar sporadisch dat christenen en moslims in alle openheid met elkaar in gesprek gaan. Waar dat gesprek heeft plaatsgevonden, is dat over het algemeen geannexeerd door de oecumenische beweging die uitging van de gezamenlijke basis van christendom en islam en van een meerwegenleer op zoek naar Jahweh, de Here God of Allah. Hier en daar waren beginnende relaties tussen moslims en christenen op basis van het eigen geloof, grotendeels ondersteund door de Stichting Evangelie & Moslims onder de prachtige slogan Bouwen aan respect, met passie voor waarheid.
Zodra vermeende vijanden met elkaar in gesprek komen, worden allengs de vijandelijke muren geslecht. Die ander met die vreemde godsdienst is niet zo eng als we ooit gedacht hadden. Ze blijken soms zelfs nog hartelijker dan wij ooit hadden bedacht....
Ook in wijken als Klarendal is het gesprek en de relatie met moslims een moeilijk te nemen hindernis. Er wordt wel gesproken, maar het gesprek blijft formeel en komt niet verder naar een hart-tot-hart relatie. Deze problemen ervoeren wijzelf ook. Dat was een van de redenen om samen met een Turkse vrouwengroep een reis te organiseren naar museumpark Oriëntalis.
Na afloop van die reis was iedereen, zowel de islamitische, de christelijke, als de niet-gelovige reisgenoten enthousiast over de gezamenlijke reis. En we besloten snel nog nieuwe activiteiten en gesprekken te organiseren. Dat gebeurde nog sneller dan verwacht. Vorige week vrijdag vroeg de medeorganisator ons om deze week langs te komen om samen met hen te eten. Dus gingen we afgelopen woensdag met negen Villa-gangers naar de moskee om samen met de moslims van de maaltijd na de ramadan te genieten.
Vooral bij de vrouwen (mannen en vrouwen aten traditioneel gescheiden) werd veel gesproken over het belang van de ramadan, de reden waarom er gedurende deze maand gezamenlijk werd gegeten, hoe dit werd georganiseerd en vooral hoe men de ramadanmaand persoonlijk ervoer. De relaties waren allerhartelijkst en iedereen genoot van het lekkere eten, maar vooral van de onderlinge gesprekken van hart tot hart. De moslimvrouwen weten dat we christenen zijn die ons licht niet ergens onder willen verbergen. Maar door onze oprechte belangstelling voor hun geloof, is er ruimte ontstaan voor meer.
Zo gaat de reis verder. Waarschijnlijk worden we voor het Id-al-Fitr (Suiker-)feest uitgenodigd. We hebben ook met hen afgesproken om met de hele groep een keer naar de Arnhemse Synagoge te gaan (en ik hoorde al dat ook andere wijkbewoners daar mee naar toe willen gaan). Over de joodse religie en cultuur hebben we allemaal nog maar weinig kennis. Bovendien kan een bezoek aan en een gesprek in de synagoge helpen om in onze stad de moeizame relatie tussen moslims en joden enigszins te verbeteren.
Buiten de loopgraven blijken moslims ineens mensen te zijn met hun eigen zwaktes en twijfels. Wij gaan hier zien hoe God ons helpt om met deze groep een gezonde relatie op te bouwen. Natuurlijk komt ook hier weer de contextualisatie om de hoek kijken. Al was het maar doordat we op onze brunches en diners "halal" producten aanbieden, geen bekende scheldwoorden op onze buurtgenoten loslaten, en hen respecteren voor het geloof dat zij nu in ons land willen doorleven. We gaan op zoek naar de barmhartige Marokkaan of Turk die onze naaste kan zijn en naar manieren om een naaste te zijn voor hem of haar.
1 opmerking:
Herkenbaar Rick. Idd veel christenen die maar weinig van Moslims moeten hebben, terwijl ze ze niet eens kennen! Ik ben bevoorrecht met de contacten die ik heb met moslims in Dordt. En wat kan ik veel van ze leren! God gebruikt hen om mij te bemoedigen en te vormen!
Een reactie posten