Villa Klarendal bestaat volgende week precies drie jaar. Een prachtige tijd, die voor mijn gevoel eerder zes dan drie jaren zijn geweest. Vanaf het begin verlangden we dat mensen vanuit de wijk zouden instromen in reguliere Arnhemse kerken. Vanaf vrijwel hetzelfde begin zeiden Arnhemse voorgangers en dominees ons dat we maar beter gelijk de weg van gemeentestichting op konden gaan. Maar ja, we waren (en zijn) Youth for Christ en hadden de visie om een brug naar de kerk te zijn.
In de afgelopen jaren hebben we met veel vrienden en bekenden gepraat over kerk-zijn en gediscussieerd over wanneer een gemeenschap zich daadwerkelijk kerk in de bijbelse zin van het woord mag noemen. Daarover zijn inmiddels een aantal studies uitgebracht. Dit heeft onze geest gescherpt en heeft ons tot nadenken gezet.
Iets anders dat ons tot nadenken zette, en wat ik ook al vaker op deze blog en in interviews en artikelen heb laten vallen, is dat onze "vaste bezoekers" al na enkele maanden aan anderen begonnen te vertellen hoe fijn, leuk en gezellig Villa Klarendal was, "hun kerk"!
Daar hebben we jarenlang omheen gepraat. Maar aan het einde van het afgelopen seizoen hebben we de knoop doorgehakt: we willen op weg gaan naar de vorming van een kerkelijke gemeenschap Villa Klarendal, waaronder alle activiteiten die we nu uitvoeren vallen. Vrijwel gelijktijdig met dit besluit, kwamen we weer eens in gesprek met de dominee van de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt (GKV), die meldde dat zij zochten naar wegen om in Klarendal een nieuwe gemeente te stichten en dit liefst samen met ons wilden doen.
Dit is een spannende nieuwe weg die we inslaan. Spannend, omdat we van het project-pad aflopen richting een christelijke gemeenschap. Natuurlijk was die er al vanaf het begin, maar voor de meesten betekent dit in het hoofd en handelen een hele andere weg. Spannend, omdat we zullen samenwerken met mensen van een bestaande kerk die hun eigen achtergrond meenemen. Dat betekent dus veel tijd besteden aan elkaar leren kennen en samen de visie ontdekken die God in ons hart heeft gelegd voor deze wijk. Bij de interessante vraagstukken zal ongetwijfeld de doop langskomen, met onze baptisten-, pinkster-, evangelische -, Nederlands Gereformeerde of Vrijgemaakt Gereformeerde achtergrond. Die vraagstukken zullen we vooral met een missionaire insteek behandelen als gemeenschap die dichtbij wijkbewoners staat en wil blijven staan.
De samenwerking met GKV sluit overigens samenwerking met andere kerken niet uit. Het nieuwe van de Villa betekent in mijn ogen dat er wellicht nog meer medewerkers uit andere kerken (op verzoek van hun oudsten of leidinggevenden) kunnen worden uitgezonden naar onze wijk.
Net na de zomer hebben we bijvoorbeeld ook een gesprek gehad met de leiding van de Vereniging voor Pinkster- en Evangeliegemeenten (VPE), waarvan ik sinds de start van Villa Klarendal lid ben geworden. Ik merk dat mijn wijkwerk verder gaat dan alleen de wijk Klarendal: ik krijg steeds meer vragen van groepen christenen in den lande om hen te adviseren en te ondersteunen. Ik zou dat graag voor een deel van de week willen doen, maar om dat te doen naast mijn 40-urige werkweek bij de gemeente Arnhem en alle activiteiten met en voor buurtgenoten in de wijk, wordt me wel heel erg veel. Dit gesprek met de VPE zal in de loop van het jaar met een kleine groep VPE-leden, die zich met het werk van Villa Klarendal verwant voelt, worden voortgezet.
Een van de eerste dingen waar we als Villa Klarendal naar uit zullen gaan kijken zal een gemeentebouwer zijn: iemand, bij voorkeur een gezin, die de visie van Villa Klarendal wil oppikken en met zijn/hun ervaring de ontstane gemeenschap verder kan uitbouwen.
De reden dat ik dit nu pas op mijn blog schrijf is, dat het nu via onze nieuwsbrief wereldkundig is gemaakt. Deze nieuwsbrief kun u lezen door op deze link te klikken (hij opent in Acrobat Reader).
Laat maar eens weten wat je hiervan vindt.
4 opmerkingen:
Spannende ontwikkelingen lijkt me. Het lijkt idd een verandering voor het hoofd en niet zozeer voor het handelen, want ik hoop dat er in dat opzicht niet zoveel gaat veranderen. Veel zegen, vooral ook bij het zoeken naar een gemeentebouwer; passen ze in het team? Heb je dezelfde mindset en verwachtingen? Zitten de bezoekers te wachten op zo'n nieuweling? etc.
Kun jij niet je baan half opzeggen? :)
Dat laatste zou ik wel willen. Ik zou het ook wel fulltime willen doen. Al was het maar om bijvoorbeeld het proces naar de nieuwe bouwer te begeleiden. Ik zie mezelf namelijk niet als bouwer, maar meer als stichter. In feite is het proces van gemeentestichten al gelopen (zonder dat wij het expliciet door hadden). Maar goed, om dat dan te doen, moet er wel financiële ruimte zijn. Want om met een gezin van vijf kinderen, waarvan er nog vier studerend zijn en twee schoolboeken moeten betalen (gelukkig voor het laatst - en dat krijgen we in december terug), is het lastig om op de bonnefooi een baan op te zeggen.
Niet dat ik niet geloof dat God niet voorziet, maar ik heb al eens eerder een baan opgezegd voordat de financiën duidelijk waren. Wijs geworden daarvan wacht ik op Gods tijd om met nieuwe financiële wegen voor mijzelf en mijn gezin in te slaan.
We zijn daar overigens wel over in gesprek...
En op je eerste vraag: we zijn wel van plan een termijn van enkele jaren af te spreken waarin de nieuweling het werk, de wijk en de mensen kan leren kennen alvorens hij het stokje overneemt.
Gefeliciteerd Rick!!
Een reactie posten