Het moest er toch eens van komen. De man is voortdurend in het nieuws. Zijn politieke organisatie wint in polls terrein. Volgens de gegevens vooral in de prachtwijken, waarvan Klarendal er een is. Hoe valt dat te rijmen met het missionaire werk waar wij mee bezig zijn? Hoe gaan we om met opmerkingen die in de richting van de PVV gaan? Dat zijn vragen die mij bezig houden.
Ik ga hier niet een uitsluitend onderzoek houden naar de juistheid van de stellingen waar de PVV voor staat. Ik ga ook geen analyse aan naar de reden waarom in deze wijken de PVV zoveel winst boekt. Ik wil hier vooral vertellen wat wij tegenkomen en hoe we daar mee om gaan.
Allereerst constateer ik dat in de wijk vrij veel moslims wonen. Er wonen ook mensen van een andere achtergrond, maar de moslims vallen het meest op. Het grootste probleem in onze wijk is dat mensen van diverse achtergronden niet met elkaar, maar naast elkaar leven. Ze zien elkaar, ze horen elkaar, maar ze hebben geen echt contact met elkaar.
Wijkbewoners die van jongs af aan in de wijk wonen, de echte Klarendallers, vertellen ons regelmatig dat ze zich niet meer thuis voelen in hun eigen wijk. Het lijkt erop dat de wijk is overgenomen door "die buitenlanders". Voor een deel is dat begrijpelijk. De moslims vieren hun eigen feesten en doen dat over het algemeen niet alleen in huis. Dus op hoogtijdagen als het Suikerfeest, het Offerfeest of tijdens bruiloften is de hele straat in rep en roer van allerlei vrienden en familieleden die met elkaar, op zijn Turks of Marokkaans, feest vieren. Als je niet open staat voor andere culturen is dat bedreigend.
De moslims in onze wijk hebben een andere culturele achtergrond. Zij hebben echter ook een andere volksaard. Ze zijn snel emotioneel en het lijkt alsof ze zich dan niet kunnen inhouden. Een aantal keren heb ik oog in oog gestaan met woedende buren die kwaad waren over een mug waarvan ze een olifant maakten. De mug dreigde ook letterlijk uitgevochten te worden. Gelukkig heb ik dat, vredestichter (of angsthaas zo je wilt) als ik ben, altijd in de minne kunnen schikken. Maar voor buurtbewoners die niet gewend zijn om te praten, maar gelijk op de vuist te gaan, is dat bedreigend. Temeer, omdat de cultuur waar Turken en Marokkanen uit komen niet individualistisch, maar collectivistisch is. Met als gevolg dat als je ruzie hebt met een Turkse persoon, je al snel ruzie hebt met zijn hele familie. En dan spreek ik niet over een gezin van maximaal 4 personen!
Als dit de ervaring is van wijkbewoners met Turken en Marokkanen, is het grote gevaar om ze over een kam te scheren. Ik heb hierboven doelbewust de cultuur van deze bevolkingsgroepen gescheiden van de religieuze achtergrond. Maar voor mensen die daar geen zicht op hebben, is dat een pot nat. Dan krijgt de religieuze achtergrond - de islam - de schuld van de manier waarop mensen zich uiten.
Plagerijtjes, pesterijtjes, omgekeerde discriminatie om vervolgens voor discriminatie te worden uitgemaakt als je er wat van zegt, mensen die op een oneerlijke manier omgaan met de Nederlandse wetten en regels, mensen die in staat zijn als familieleden vrijwel naast elkaar te kunnen wonen, terwijl vrienden van ons in geen jaren in staat waren om in de wijk te komen wonen. Het zijn allemaal dingen die wij aan den lijve ervaren in onze contacten met mensen die een Turkse of Marokkaanse achtergrond hebben. Soms hebben wij ook tegen elkaar gezegd dat we spuugzat waren van die mensen. Soms zeiden we dat tegen maatschappelijk werkers van een allochtone afkomst. Die reageerden nogal lauw dat het "ook maar mensen waren" of schouderophalend niet wisten wat ze moesten zeggen. Dan ben je geneigd de kont tegen de krib te gooien en uit protest op Wilders' PVV te gaan stemmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten