zaterdag 4 juli 2009

missionair werk en Wilders III

In hoeverre is het voorgaande nu een antwoord op de PVV van Geert Wilders? Ik denk dat we op een aantal manieren een oplossing bieden voor de problemen die de PVV terecht aan de kaak stelt.

We willen hiermee laten zien dat het mogelijk is om als mensen samen met elkaar te leven. Dat moslims geen enge mensen zijn, maar mensen van vlees en bloed. Die hun eigen achtergrond meenemen en die we niet kunnen leren kennen dan als we direct met hen in contact komen.

We hebben in de wijk al enkele barrières moeten overwinnen om dit mogelijk te maken. Een wijkbewoner die de keuken beheert van het wijkcentrum moest aanvankelijk niets hebben van "die butenlenders" in "haar" keuken. Daar gaat het alleen van stinken. Ze is nu na enkele maanden toch positiever over "die mensen" en ziet dat niet alle moslims over een kant kunnen worden geschoren.

Door openlijk op te komen voor enerzijds de belangen van autochtone wijkbewoners, maar daarbij de balangen van andere wijkbewoners niet te ontkennen, is er al wat meer begrip gekomen voor elkaars belangen. Het is jammer dat niet op meer plekken mensen met elkaar werken en praten. Een van de klachten over regulier welzijnswerk is dat mensen in groepen bij elkaar worden gestopt. Dan is er een Turkse naaigroep, een Turkse vrouwengroep en nu ook een Turkse computerles. Dat zou veel meer gemengd kunnen worden.

Door in gesprek met moslims te komen, leren mensen elkaar kennen. Die moslim is geen enge persoon meer, maar wordt een vriend. Die enge Nederlander is geen vreemde meer, maar een goede kennis. We kunnen elkaar inmiddels vinden. Als ik een vraag heb over de Turkse cultuur of even vertaling nodig heb voor iemand die geen woord Nederlands spreekt of verstaat (wat ik overigens met man en macht afwijs: dat zou iedereen die in dit land leeft moeten kunnen!), weet ik wie ik kan bellen. Hetzelfde geldt voor mensen van een Marokkaanse, Iraakse, Iraanse of Afghaanse afkomst. Ik heb ook al regelmatig meegemaakt dat ik op straat werd toegezwaaid door een behoofddoekte vrouw die mij kende van de reis naar Oriëntalis. Daarmee worden we bekenden van elkaar die weten wat ze aan elkaar hebben.

Wat dit betreft heb ik het idee dat we nog maar aan het begin staan van wat nog meer mogelijk is in de wijk. Ideeën zat: een reis met moslims naar de synagoge, een multireligieuze gespreksgroep, aan de hand van een maaltijd een multicultureel gesprek over het leven van alledag. Ik ben hier dus niet bezig met een politieke oplossing. Daar is ons werk niet voor. Maar we bieden wel een begin van een maatschappelijke oplossing voor de problemen die de PVV ons schetst. Het kan zijn dat moslims daardoor milder komen te staan ten opzichte van de Nederlandse samenleving. Het kan ook zijn dat ze daardoor kritischer worden ten opzichte van de eigen geloofsbronnen, zoals de Koran. Dat heb ik echter niet voor ogen. Mijn wens is om vanuit respect en medemenselijkheid mensen te nemen zoals ze nu zijn. En met elkaar op weg te gaan, om samen te zien waar we uit komen.

Geen opmerkingen: