Het moet en kan ook anders, dachten we. Niet alleen langs elkaar leven, maar ook: leren met elkaar te leven.
Vanaf dag 1 van Villa Klarendal zijn we begonnen met maaltijden. Daarbij gaven we alle bezoekers ruimte om met ons mee te eten. En een keer per maand was er de mogelijkheid om eigen eten mee te nemen. Al snel kwamen enkele vrouwen met hoofddoeken om bij ons op bezoek. Ze vonden het prettig bij ons en bleven komen. In het begin zaten ze gescheiden aan tafels van de anderen. Doordat ze vaker kwamen, begonnen er gesprekken te ontstaan. Na verloop van tijd werd aan een jonge bezoeker gevraagd wat hij zo leuk vond aan Villa Klarendal. Zijn antwoord was dat hij het zo leuk vond om zijn Marokkaanse buurvrouw te ontmoeten zonder de bekende scheidingen die we in de buurten kennen en met haar te eten en te praten.
Goed, na verloop van tijd stopten de dames met het bezoeken van de brunch en viering. Maar het contact bleef. We hadden tijdens onze eerste kerstviering voor de Meiden Bijbel Club een stel meiden van Turkse, Marokkaanse en Koerdische afkomst op bezoek gehad. Dat resulteerde bijna op een handgemeen tussen de vaste bezoekstertjes van de club en deze groep. We moesten toen deze meiden buiten zetten, maar niet zonder de afspraak er nog eens over door te praten. Dat hebben we na verloop van tijd gedaan en daar zijn goede afspraken uit voort gekomen. Ruim een jaar later kwamen we deze meiden weer tegen en die vroegen ons of we een club voor ze konden organiseren. Na veel nadenken zijn we met die club, de Moslim Meiden Club, begonnen. Drie vrouwelijke werkers, waaronder een van de eerder genoemde vaste Marokkaanse bezoekers, begonnen met deze club. Het was een leuke club met veel mogelijkheden, die uiteindelijk een klein seizoen bij elkaar kwam.
Halverwege dat seizoen vroegen de ouders van deze meiden ons om een gesprek. Tijdens dat gesprek bleek dat zij behoefte hadden aan een club voor hun jongere kinderen. Na wat nadenken zijn we daar ingestapt. Aanvankelijk een "moslim kinder club". Niet lang daarna bleek dat de prinsen zich niet zo behoorlijk gedroegen. Dus is de kinder club omgedoopt in een moslim meisjes club (de M&M's). Die is nu aan het einde van zijn tweede seizoen en de berichten die ik er van terug hoor zijn heel positief.
Inmiddels is er ook al weer voor het tweede seizoen een Meiden Club voor middelbare scholieren geweest. Deze club bestond uit een mengsel van meiden met een Zuidamerikaanse en met een islamitische achtergrond. Op de een of andere manier bleken de meiden elkaar langzamerhand wel te gaan waarderen. Daardoor konden onderling allerlei leuke dingen worden gedaan. En was er geen sprake van scheiding tussen de ene en de andere groep.
Vorig jaar kregen we contact met een Turkse vrouwengroep in het wijkcentrum. Samen met hen hebben we een reis georganiseerd naar Orientalis (voorheen: Bijbels Openluchtmuseum). Daar is door project Kan Wel, en door mij hier en hier over geschreven. We wilden graag iets leren over elkaars cultuur, maar ook over hoe wij daar zelf in stonden. Door alle deelnemers werd dit als heel positief ervaren.
Een tijd geleden waren enkele bezoekers van Villa Klarendal zo enthousiast over het samen eten, dat ze me vroegen of we niet een kookclub samen met mensen uit andere culturen konden organiseren. Nadat ik dit idee met een werker had besproken, werd in november vorig jaar de "Landen Kook Club" gestart. Zie het artikel hierover in de wijkkrant Klarendal van januari 2009. Het werd een succes, waarbij kokers elkaar leerden kennen en waarderen en later voor grotere groepen wijkbewoners begonnen te koken. Zie ook het filmpje van RTV Arnhem hierover.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten