Een hit van jewelste. Wekelijks hoor ik de update van wat ze nu weer hebben gedaan. Plaats een bekende Nederlander en zijn vrouw voor een maandje in een ander huis, zet ze onder curatele alsof ze even niets hebt en laat ze voor dat maandje voor zo'n luttel bedrag rondkomen. Dat is in het kort de inhoud van "geen cent te makken", het realityprogramma van René Froger en zijn vrouw.
Och ja, de uitkomst is mooi. De Voedselbank heeft ettelijke miljoenen euro's bijgeschreven gekregen en 50.000 donateurs. Allemaal prachtig.
Toch heb ik hier net zo'n gevoel bij als bij het eerder door mij onder de loep genomen GIDSgala.
Froger en zijn vrouw kunnen terug naar de luxe waar ze vandaan kwamen. Zij kunnen zo dadelijk weer rustig in hun luxe auto's gaan funshoppen in een van de mooie winkelparadijzen. Het tijdelijk ondergaan van de moeite en pijn van weinig te hebben wordt weer moeiteloos ingeruild voor de weelderige uitgaven die bij modern BN-land zo gewoon is.
Ze laten mensen achter die hun leven niet kunnen inruilen voor een ander leven. Die week in week uit, maand in maand uit, jaar in jaar uit geen cent te makken hebben. Zie dan nog maar eens rond te komen, met een glimlach op je mond te lopen en het leven te nemen zoals het is.
Nee, Froger en aanhang ruilt "geen cent te makken" moeiteloos in voor "heel veel voor het pakken". Hoe diep zit het bij die familie die het leven even van de achterkant heeft leren kennen? Ik weet het niet. Als ik zelf zoveel inkomen had, zou ik me afvragen of ik een behoorlijk deel daarvan toch niet beter zou kunnen besteden. Als Froger en co nu eens de levensstijl van "weinig te makken" aannemen en de rest in een fonds stoppen voor de allerzwaarste gevallen onder onze volksgenoten?
Maar ja, dat geldt natuurlijk net zo goed voor al die andere vrienden en rijke makkers om hem heen die als enige levensdoel lijken te hebben "zoveel mogelijk graaien of pakken". Wat zou er gebeuren als alle CEO's, bobo's, filmacteurs, tv-presentatoren en hooggeplaatste overheidsdienaars eens 25% van hun inkomen zouden overdragen aan een fonds? Dan zouden we alleen in ons land al misschien het honderd- of duizendvoudige krijgen van wat er nu is opgehaald.
Vandaag deelden we op de werkvloer van het wijkcentrum weer de nieuwe lading pakketten uit. En verkneukelden ons met de afnemers over de grotere aandacht voor de voedselbanken. Maar vroegen ons ook af wat er zal gebeuren als deze hype weer wordt vervangen door de volgende ramp die mensen op aarde treft. Het werk gaat door, met of zonder René en aanhang. De aandacht is mooi, het geld ook. Maar of er na kerst ook nog zoveel in de bakken zal verschijnen en of er dan nog speciale "kille januari"-tassen of pinksterbloempakketten met het logo Linda zullen langskomen, is maar de vraag.
Deze mensen hunkeren naar regelmatige aandacht die niet blijft bij een kort en hevig moment van ach en wee. De warmte van een moment van aandacht voor mensen die zich zonder geld waardeloos voelen is zoveel meer waard. En wie weet, zijn er bij hen kansen te vinden om de moed weer op te pakken en hun leven weer op de rails te zetten.
"Als je nu geen cent hebt te makken, laat je niet in het drijfzand zakken, maar leer om je leven weer op te pakken"
1 opmerking:
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk en veel mensen krijgen braakneigingen bij de plotselingen aandacht voor armoede bij BN'ers... maar... ik vind het toch wel mooi dat de Frogers dit gedaan hebben. Ze hadden zich ook kunnen afschermen voor zo'n ervaring, maar dat hebben ze niet gedaan. Er wordt naar hen gekeken en ze kunnen daadwerkelijk iets doen. Maar je blijft er een dubbel gevoel bij houden, ook omdat het leed uitgevent en verkocht wordt via TV. Maar dat geldt ook voor Live Aid en andere showfestijnen die (ook) een goed doel dienen.
Een reactie posten