"Loopt een man op het water..." heeft de gemoederen in deze komkommertijd behoorlijk bezig gehouden. Zelfs zo zeer dat de EO het programma uit de lucht heeft genomen.
Vandaag las ik een artikel daarover in het Reformatorisch Dagblad onder de titel "Vroege Kerk groeide in stilte", waarin prof. dr. A. van de Beek, hoogleraar symboliek aan de Vrije Universiteit in Amsterdam wordt geïnterviewd. Normaal gezien ben ik niet zo'n liefhebber van de meningen in deze krant, omdat die vooral erg conservatief van aard zijn. Deze keer vond ik er wat interessante noties in.
Een citaat wil ik u niet onthouden:
„Er moest weer een programma komen om de niet-christelijke Nederlander te bereiken. Een spraakmakend programma, dat is een omroep aan zichzelf verplicht. Een volgend programma zal nog weer spraakmakender zijn. Zo gaat dat. Maar de Vroege Kerk is niet gegroeid door grote evangelisatiecampagnes of iets van dien aard. Die groeide in stilte. Doordat christenen opvielen – door hun vreemdelingschap, door wat zij deden, voor elkaar, voor de ander, de wees en de weduwe. „Ziet, hoe lief zij elkander hebben.” Meer niet. Laat dát dan zien als omroep.”
„Of nee, toch niet ook”, corrigeert de Veenendaalse theoloog –die momenteel een sabbatical heeft– zichzelf meteen weer. „Dat moet de EO, of het RD, eigenlijk niet doen. Het zou beter zijn als De Telegraaf zoiets zou oppikken, of de AVRO. „Kijk, dit is een gemeenschap van christenen.” Christenen moeten alles vermijden wat ook maar enigszins riekt naar, laat ik zeggen, propaganda voor de club. Ze leven hun boodschap: Wij zijn van Christus, wij behoren Hém toe.”
Interessante vraag. Voor veel christenen in de EO de voorloper die aan de wereld laat zien hoe christenen zijn en reageren. Het is en blijft echter een omroep en geen kerk. De omroep moet programma's maken die aanspreken en een groot publiek bereiken. Het ware christelijke leven is niet te vinden in de programma's van de EO. Ook niet op toogdagen of geweldige manifestaties als de EO-Gezinsdag, Evadagen of de EO-jongerendag. Die vindt plaats in het leven van alle dag. In een gemeenschap van christenen die in dst leven het verschil maakt.
Ik vrees dat dit verschil er niet is. De dertigduizend van de EO-jongerendag, maken ze het verschil in hun dagelijks leven? Of dat geweldige aantal van meer dan 50.000 op de Opwekkingsconferentie, zijn ze anders in het dagelijkse leven? Of komen ze even voor een dag of een weekend kicken, om daarna een heel jaar weer af te kicken, op weg naar de nieuwe pinksterconferentie?
1 opmerking:
"Maar de Vroege Kerk is niet gegroeid door grote evangelisatiecampagnes of iets van dien aard. Die groeide in stilte. Doordat christenen opvielen – door hun vreemdelingschap, door wat zij deden, voor elkaar, voor de ander, de wees en de weduwe. „Ziet, hoe lief zij elkander hebben.” Meer niet."
Dat is iets waar ikzelf ook mee worstel en waar ik hoop met mijn leven iets aan te kunnen doen... Interessante posts trouwens!
Bram (uit België)
Een reactie posten