knielen op een bed violen

Vakantie betekent soms ook: boeken lezen. Een van de boeken die op mijn verlanglijstje stond was "knielen op een bed violen" van Jan Siebelink.

Deze week heb ik het boek gelezen. In het kort komt het boek erop neer dat een man sterk op zoek is naar rust in zijn leven in het licht van de toekomstige eeuwigheid. Op een gegeven moment komt hij in aanraking met een sterk calvinistische sekte. Daarin raakt hij verstrikt. Zijn vrouw zoekt juist om de liefde aan haar man te geven en samen een gelukkig leven in het hier en nu op te bouwen.

In het boek ontspint zich een geschiedenis waarin het zoeken naar de eeuwigheid en de liefde van hier met elkaar vechten. Dat gevecht gaat door tot het einde van het leven van de man. Hij is sterk op zichzelf gericht en als hij met de sekte in aanraking komt, deelt hij dat niet van harte met zijn levensgezellin, maar doet hij alles in het geheim. Hij lijkt bij tijd en wijle helemaal op te gaan in de vraag of hij het waard is om de eeuwigheid met God door te brengen.

Het hele verhaal speelt zich voor en na de oorlog af in Velp, een dorpje naast Arnhem. Soms komen er namen in voor, waardoor ik in staat was in mijn geest bij de gebeurtenissen concrete plekken aan te wijzen.

Afgelopen week was ik in Velp, op de Velleper Donderdag. Terwijl we aan het lopen waren,kwamen we een stand tegen van een kerk waar we af en toe naar toe gaan. Geweldige mogelijkheden om daar op zo'n evenement te staan! Maar wij werden al snel afgeschrikt door een presentatie die in de stand werd getoond. Onderwerp: "tien woorden op de jongste dag".

Je hebt net het boek gelezen en gemerkt hoezeer de zorg voor de eeuwige toekomst een man kan tegenhouden om te genieten van elke dag. En komt dan een stand tegen met een dergelijke boodschap. Wat zal zo iemand dan denken?

Bovendien is het maar de vraag of de toekomst de enige reden moet zijn om ons bezig te houden met de blijde boodschap van Jezus. Is dat alleen een op de toekomst gerichte boodschap of heeft die ook nog iets te zeggen voor hier en nu. Het antwoord van de sekte waar de hoofdpersoon van het boek in terecht kwam was duidelijk. Hou je vooral bezig met de toekomst en zo min mogelijk met de afleidende dingen van hier en nu. Met als gevolg dat de hele omgeving daar negatief door werd beinvloed.

De kerk deed het natuurlijk niet expres, maar het is voor mij wel typerend voor waar kerken mee bezig zijn. De "woelingen" van vandaag wegen niet op tegen de heerlijke toekomst. Maar in die woelingen zijn wel mensen die worden opgeslokt en hier en nu op zoek zijn naar antwoorden voor de vragen van hier en nu. Van brood tussen de kiezen, geld op de plank, een gezonde leefomgeving of de nabije toekomst. Volgens mij zijn we geroepen als christenen ook daar een antwoord op te geven.