Even niets doen. Of dingen doen die je anders niet doet. Rustig in de tuin met een laptop op schoot bijvoorbeeld. En even verder aan niets anders denken dan aan wat er nu gebeurt.
Het heeft even geduurd voordat ik weer in vakantiestemming was. Nog even wat afmaken. Nog hier en daar een vergadering. Maar vooral: het lichaam en de geest laten afkicken van een druk jaar.
Gisteren zag ik een herhaling van een interview van Jeroen Pauw met Theo van Gogh in het programma "vijf jaar later". Onderdeel van het programma was een gesprek met de moeder en zus van Theo. Opvallend onderdeel daarvan was dat Theo wel erg manisch was. Altijd moest hij iets om handen hebben en als hij dat niet had, werd hij humeurig en niet te genieten.
De afgelopen dagen liep ik eerst even met mijn ziel onder de arm. Genieten van de vakantie lukte niet, omdat lichaam en geest niet wilden meewerken. "Ik moet wat doen" was de gedachte die door mijn hoofd heen speelde, maar mijn lichaam wilde niet. Verveling komt dan al snel om de hoek kijken.
Kijkend naar het programma over van Gogh ben ik blij met dat soort vervelende dagen. Even niets moeten, even niets om handen, even aan lummelen, zonder humeurig te worden. En vooral: opladen voor weer een nieuw en ongetwijfeld enerverend jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten